Zygmunt Stojowski – Niegodziwy

Niegodziwy. 1881

Helenko Helenko żal żal szalony

Przygniata mój umysł cały.

Mój August mój narzeczony

Zdradza mnie jest niegodziwy

Gdym mu pisała przed rokiem

że mu nie wierzę

Pisał z uczuciem głębokiem

Że sobie życie odbierze

Dziś na groźby klasztornej celi

na wymówki najkrwawsze

pisał że kocha mię zawsze

ale się już nie zastrzeli