Władysław Żeleński – Moja pieszczotka

W. Żeleński, Moja pieszczotka op. 2

Moja pieszczotka, moja pieszczotka
gdy w wesołej, wesołej chwili
Pocznie szczebiotać i kwilić i gruchać
Moja pieszczotka, pieszczotka.
Tak mile grucha, szczebioce i kwili,
Tak mile grucha, szczebioce i kwili,
Że, nie chcąc słówka żadnego postradać,
Nie śmiem przerywać, nie śmiem odpowiadać,
I tylko chciałbym: słuchać! słuchać! słuchać!
Lecz mowy żywość, gdy oczka zapali,
I pocznie mocniej jagody różować,
Perłowe ząbki błysną śród korali:
Perłowe ząbki, perłowe.
Ach! wtenczas śmielej w oczęta poglądam,
Ach! wtenczas śmielej w oczęta poglądam,
Usta pomykam i słuchać nie żądam,
Usta pomykam i słuchać nie żądam,
I tylko chciałbym całować! całować!
całować!
Ach! wtenczas śmielej w oczęta poglądam,
Usta pomykam i słuchać nie żądam,
Tylko całować, całować.