Władysław Żeleński – Gdy ostatnia róża zwiędła

28 gru Władysław Żeleński – Gdy ostatnia róża zwiędła

Posted at 22:46h in Komplet pieśni, WSZYSTKIE by

SŁOWA: A. Asnyk

Żeleński, Gdy ostatnia róża zwiędła
When the last rose has wilted

TESSITURA: eʹ – fisʹʹ

LINK DO NUT: KLIK

TŁUMACZENIE I TRANSKRYPCJA FONETYCZNA: KLIK

 

W. Żeleński, Gdy ostatnia róża zwiędła

Gdy ostatnia róża zwiędła,
Rzekłam chłopcu: „Idź”,
Zerwała się złota nić,
Zerwała się złota nić,
Którą miłość przędła,
Którą miłość przędła.
Poskoczyłam jak najprędzej
Świeży wątek wziąść,
Chciałam złotą nitkę prząść…
Lecz zabrakło przędzy,
Lecz zabrakło przędzy,
Lecz zabrakło przędzy.
Zakwitnęły róże znowu,
Nić się nie chce snuć…
Próżno wołam: „Luby, wróć!”
„Luby, wróć!”
On nie wierzy słowu,
On nie wierzy słowu.