Władysław Żeleński – A kiedy będziesz moją żoną

W. Żeleński, A kiedy będziesz moją żoną

A kiedy będziesz moją żoną,
Umiłowaną, poślubioną,
Wówczas ogród nam się otworzy,
Wówczas ogród nam się otworzy,
Ogród świetlisty, pełen zorzy.
Rozwonią nam się kwietne sady,
Pachnąć będą nam winogrady,
I róże śliczne, i powoje
Całować będą włosy twoje.
Pójdziemy cisi, zamyśleni,
Wśród złotych przymgleń i promieni,
Pójdziemy wolno alejami,
Pomiędzy drzewa, cisi, sami.
Gałązki ku nam zwisać będą,
Narcyzy piąć się srebrną grzędą
I padnie biały kwiat lipowy
I padnie biały kwiat lipowy
Na rozkochane nasze głowy.
Ubiorę ciebie w błękit kwiatów,
Niezapominek i bławatów,
Ustroję ciebie w paproć młodą
I świat rozświetlę twą urodą.
Pójdziemy cisi, zamyśleni,
Wśród złotych przymgleń i promieni,
Pójdziemy w ogród pełen zorzy,
Pójdziemy w ogród pełen zorzy,
Kędy drzwi miłość nam otworzy.
Pójdziemy cisi, zamyśleni,
Sami!