Władysław Żeleński – Wreath

W. Żeleński, Wianek op.10 nr 5

Wieje wietrzyk wieje,
Od książęcej knieje;
Bieży dziewczę młode
Do zdroju po wodę.
Nabrała w głębinie
W okute konewki,
A wianuszek płynie
Po wodzie do dziewki.
Z fiołek i róży
Wiązanka uwita;
Dziewczyna po wodzie
Za wianuszkiem chwyta,
Zachwyci go w dłonie,
I pluśnie na tonie.
Gdybym ja wiedziała,
Kto ciebie mój kwiecie!
W ogródku zasadził,
Wypieścił na świecie,
Dałabym z ochotą
Tę obrączkę złotą.
Gdybym ja odgadła,
Czyja ręka czyja,
Do wianku cię kładła,
Łyczkiem obwija;
Dałabym ochocza
Iglicę z warkocza.
Gdybym ja wiedziała,
Mój wianku różowy!
Czyje ciebie dłonie
Puściły przez tonie,
Dałabym mu, dała
Mój wianuszek z głowy;
Dałabym mu, dała
Mój wianuszek z głowy.