Władysław Żeleński – There was going a child with a pipe

W. Żeleński, Szło dziecię z fujarką

Szło dziecię z fujarką i grało
W drodze zboże mu się kłaniało.
Swym śpiewem mu wietrzyk wtórował
Złote włosy jego całował.
Śpiew jego się łączył z ptakami
Potem z chmury sączył się łzami.
Stąd takie rodzinne powstały
Śpiewy, które przeszły świat cały.
Lecą za nim ptaków łańcuchy
I zaklęte grają mu duchy.
Tak idzie chłopczyna nad morze
I śpiew swój zawodzi w przestworze!
Jęczy jego nuta pośród fal,
I zanosi skargę jego w dal.
Ludzie mu wtórują jak przez sen
Lecz skarga ich wzruszy i śpiew ten.
I już się pytają czemu ton
Tej fujarki bije jakby dzwon?