Władysław Żeleński – Lark op. 10 nr 4

W. Żeleński, Skowronek op. 10 nr 4

W pańskim sadzie dziewa plewie,
W konopiane grządki skryta,
Skądże żałość w takiej dziewie?
Skowroneczek jej się pyta.
Ach nie dla mnie śmiech, wesela!
Mój skowronku, mój kochanku!
Mnie porwano przyjaciela,
I zamknięto go do zamku.
Piórka, piórka mi potrzeba,
A napiszę mały listek;
Ty polecisz z nim pod nieba,
Gdzie kochanek, gdzie mój wszystek.
Ni mnie piórka, ni mnie błonki,
Nie mam pisma na przesłanie,
Ty go pozdrów, jak skowronki,
Śpiewaj rozpacz i kochanie.